ilkini hatırlamıyorum tabi, ağladım mı zırladım mı yoksa sadece "yanlaydan al, üstley kalsın" dedim mi bilemiyorum ama tahsin amcam vardı benim.
hasta fenerbahçeliydi. sadece o değil; kalfası, çırağı hepsi fenerliydi.
ve tüm duvarlarda her yıl verilen fenerbahçe takımının posterlerivardı. bayılırdım berbere gitmeye, fenerbahçe 1985-86 sezonu fikstürü de olurdu o posterin altında ve çok özenle hazırlanmış çerçevelere koyardı tahsin amca o posterleri. ve ben hep duvarları ve poster boyutlarını hesaplar, kaç sene sonra yetmeyecek acaba diye düşünürdüm.
umarım hayattasındır tahsin amca.. amerikan istiyorum demiştim sana bir gün, babamla gözgöze geldiğinizi ve gözkırptığını görmüştüm babamın, ama anlayamamıştım işte. o gün kafamı 3 numaraya vuruşunu hiç bir zaman unutmayacak olsam da bana feneri sevdiren sendin, kalfandı, posterlerindi.
ve boyu kısa gelen veletler için kullanılan oturma tahtası olmadan traş olabildiğim ilk gün, bunu bir törenmiş gibi sunmanız, her ne kadar her çocuğa yaptığınızı sonradan öğrenmiş olsam da unutulmazdı.
0 yorum:
Yorum Gönder