2008 tarihli laurent cantet'in yönettiği bu fransız yapımında çoğu göçmen çocuklardan oluşan bir orta okulun bir sınıfının bir dönemi gerçekçi bir şekilde aktarılıyor.
gerçekçi olmasının temel nedeni, amerikan sinemasının yüzlerce kez çektiği, problemli bir sınıfa gelen iyi kalpli, süper öğretmenin tüm sınıfı adam etmesi, içlerindeki iyiyi, yeteneği ortaya çıkarması fantazisinden uzak durup, öğretmenin tüm iyi niyetli çalışmalarına rağmen kısır döngüyü kıramaması.
yanılmıyorsam müzik yoktu filmde ve bir belgsel gibi ilerlemesine rağmen beni içine çekti, sarıp sarmaladı.
önce kitabı yazan sonra senaryoya çeviren filmin başrol oyuncusu françois begaudeau aynı zamanda gerçek hayatında da bir öğretmen. ve doğrularıyla yanlışlarıyla gerçek bir insan.
oyunculukların oldukça başarılı olduğu filmde neredeyse her karakterin bir derinliği var ve her karakterin okuldan sonraki hayatını da izlemek iistedim.
kameranın sürekli sınıfın içindeymiş gibi hissettirmek amacıyla kullanılması sınıfın gerçekliğini iliklerinize kadar hissetmenizi sağlıyor.
özellikle de okulun son günü "bu dönem neler öğrendiniz" sohbetinin yapıldığı ders bitiminde bir öğrencinin öğretmenin yanına gelip "okulda hiçbirşey öğrenmediğini" söylediği sahne çok etkileyiciydi.
gerçeklik kaygısını taşımış yönetmen ve bunu da başarıyla yansıtmış.
sonunda okuldan kovulan öğrencinin silah donanıp okuldaki herkesi öldürmeyeceği bir film bu.
1 yorum:
film izlediğinizi unutmanız olası,ki bence öğrencilerinde kameradan haberi yok gibi..
Yorum Gönder