çekerdik ayağımıza mekosenleri, aşağı mahalleye maç yapmaya inderdik.
beşte devreydi, onda biter...
koltuğunda "memesi" çıkmış meşin top,
hep mikasa olsun isterdik,
olmazdı!
çocuktuk, neden omadığının üzerinde durmazdık
yenilmez bir ordu edasıyla geçerdik iki mahalle arasındaki yolu
kimimiz paytaktı, kimimizin şişedibi gözlükleri vardı
Benimse formamın arkasındaki 8 yazısının yapışkanı tutmazdı hiçbir zaman. Sarkardı
8 numara, o yıllarda hep Rıdvan’dı.
1 yorum:
Lakin yazdığın gibidir işte;rıdvanı ilham alırdı gençler;ki gençlerde ayrılırdı ikiye...takımı sırtlamak,atak,gol ve tribünle bütün olma sevdasıdır birazda isyandır işte rıdvana aşıklık..öte yandan birde çok başarılı olmasada sisteme adaptedir 8 numara,oynadığı mevki gibi kenarda olan ve genelde mahallede topu olmayan,oyuna eksik adam olduğundan giren,galibiyette payı olsada bağıra bağıra sevinemeyenlerin yıldızıdır RIZA..
Yorum Gönder